Geboren te Rotterdam 1953, kreeg haar opleiding in styling bij de Bijenkorf. Na enige jaren als zelfstandige in Duitsland te hebben gewerkt voor enkele grote modemerken, gecombineerd met het werken in Nederland als lerares styling, is ze in 1990 een decoratelier begonnen. Hier worden enorme beelden en schilderingen ontworpen en gemaakt, geïnspireerd door kunst en cultuur. Tevens worden er schilderspektakels gehouden met groepen uit het bedrijfsleven als onderdeel van een congres, workshop of teambuilding meeting.
Naast deze activiteiten is Loes zich gaan bezighouden met het schilderen van materiekunst. Met enkele penseelstreken is de abstracte basis een feit. Vandaar uit nemen contouren, lijnen, structuur en kleur het over. Met stukken stof of papier, pigmenten en medium kiest Loes voor een compositie op doek in diverse lagen. Haar doeken krijgen een mysterieuze diepte door het spel tussen voor- en achtergrond. Loes schildert met hart en ziel en vindt het heerlijk dit op anderen over te brengen. Loes schildert puur uit haar gevoel. Als ze aan het werk is denkt ze nergens anders aan, alle dagelijkse beslommeringen lijken mijlenver weg.
Een belangrijke inspiratiebron is de natuur in al zijn facetten, maar de vergankelijkheid van elk onderdeel ervan, gecombineerd met de oneindigheid van het geheel, geeft haar een bijzondere sensatie. De verweerde stukken wrakhout die op het strand aanspoelen, de kleur van de lucht weerspiegeld door zeewater, het asfalt bijna voelbaar onder de regenplassen. Materie, door de tijd aangetast, geërodeerd en half vergaan maar ongetwijfeld met een zekere bestemming, dit levert haar enorm veel gedachtegoed. Het vergankelijke spreekt haar aan, alles komt en gaat weer voorbij, herinnering blijft over, een herinnering die niet tastbaar is maar voelt als een droom. Dit komt ook in haar manier van schilderen tot uiting, na de basislaag, begint het spel van aanbrengen en weer weghalen van diverse materialen. Gedurende dit proces is het toevallig ontstane spel van lijnen en vlekken een belangrijke bijdrage; Loes is niet langer de enige architect van haar werk. Het toeval en haar interpretatie ervan, vervullen en belangrijke rol. Als taal kan beschrijven wat beelden laten zien, zullen wij allen uitgever zijn.